اصطلاح تبشیر در قرون اخیر از نظر مفهوم و مصداق توسعه یافته و به هر نوع خدمت یا مأموریت (میسیون ) برای اعتلای «کلمه مسیح» در داخل یا خارج از جوامع مسیحی اطلاق می‌شود و اعضای گروه‌های تبلیغی را میسیونر می‌نامند. واژه‌ missionce به معنی فردی که آماده‌ مباحثات پنهانی یا تبلیغی است، نیز از اصطلاحات رایج در بین مبلغان مسیحی است که در واقع به کار بردن این واژه بیانگر گوشه‌ای از فعالیت مبلغان مسیحی در ایران مخصوصاً در دوره‌ قاجاریه است.

مسیحیت تبشیری اصطلاحی است که به جریان‌های تند افراطی و راستگرای مسیحی گفته می‌شود که در راستای اهداف سیاسی جریان‌های راست مسیحیت در کشورهای غیرمسیحی تبلیغ می‌کنند. عمدتاً از نظر مالی و سیاسی وابسته به جریان‌های جمهوری‌خواهان آمریکایی هستند. عمدتاً این جریان‌ها وابسته به کلیساهای پنطیکاستی و اوانجلیستی هستند و شاخصه عمده آن‌ها تکیه بر جریان‌های کاریزماتیک و خلسه‌ای و جریان‌های آخرالزمان‌گرای مسیحی است. رخنه مسیحیت تبشیری در مسیحیان همانند رخنه وهابیت در اسلام است.

مسیحیان و ارامنه بسیار با بدبینی نسبت به مسیحیان تبشیری نگاه می‌کنند و ایشان را مهمانان ناخوانده‌ای می‌دانند که در صدد جذب جوانان ارمنی به جریان‌های افراطی مسیحی هستند. نه ارامنه در داخل کشور و نه در حتی خود ارمنستان به آن‌ها در کلیساهایشان خوش آمد نمی‌گویند. در حالی که بسیاری از کلیساهای رسمی ارامنه به دلیل مهاجرت و یا کمی جمعیت در ایران سال‌ها متروکه شده و کسی به آن‌ها رفت‌وآمد نمی‌کند. با این حال کلیسای ارامنه به عنوان متولی این کلیساها حاضر نیستند حتی به صورت ساعتی کلیساهایشان را در اختیار این جریان‌ها بگذارند. مسیحیان تبشیری در طول سال‌های قبل از انقلاب تاکنون برخی جوانان ارمنی را جذب به خود کرده‌اند و از بدنه کلیسای سنتی ارمنی رها ساخته‌اند. از همین رو ارامنه نسبت به آن‌ها بسیار با سوءظن برخورد می‌کنند؛ همانند نگاهی که مسلمانان شیعه به وهابی‌ها دارند، ارامنه نیز به مسیحیان پنطیکاستی و اوانجلیستی می‌نگرند.

اول: آسیب‌دیدگان اجتماعی طلاق: کلیساهای تبشیری بیشتر آسیب‌دیدگان اجتماعی را در معرض تبلیغات خود قرار می‌دهند. افراد شکست‌خورده عشقی یا اقتصادی، فرزندان طلاق، کودکان خیابانی، افرادی که به نوعی دچار بحران هویت هستند، افرادی که در جامعه مورد توجه قرار نگرفتند و در تقلای نوعی کسب جایگاه برای خود هستند، در اولویت جذب مسیحیان تبشیری قرار دارند. این افراد معمولاً به راحتی مورد سوءاستفاده گروه‌های افراطی و فرقه‌ها قرار می گیرند.

دوم: طردشدگان اجتماعی و آسیب‌دیدگان اعتیاد: معتادان، فواحش و… از جمله اقشاری هستند که در جامعه مقبولیت ندارند و در انزوا قرار می‌گیرند و بعضاً پشتوانه‌های معنوی و مادی خود را نیز از دست می‌دهند و کاملاً در جامعه خود مطرود می‌شوند. این افراد به هر جایی که احساس کنند بتوانند تکیه کنند اعتماد می‌کنند و از همین رو به راحتی در خدمت گروه‌های سوءاستفاده‌گر قرار می‌گیرند.

سوم: خرافه‌پرستان: یکی از مهم‌ترین اقشاری که در میان گروه‌های هدف فرقه‌های انحرافی قرار دارند، افراد خرافاتی هستند.کلیساهای پنطیکاستی با طرح برخی ادعاهای ارتباط با روح‌القدس و قدرت‌های فراروانی به مخاطبان خود نشان می‌دهند که از طرف خداوند مورد تائید هستند و لذا داری قدرت‌های خارق‌العاده‌ای هستند. این ادعاها در میان عموم فرقه‌های انحرافی از ادیان شرقی تا غربی وجود دارد و مخاطبان زودباور که توانایی تفکیک بین معجزه و قدرت‌های فراروانی که هر شخصی می‌تواند آن را به دست آورد را ندارند، لذا به راحتی فریب فریبکاران دینی را می‌خورند.

چهارم: داوطلبان پناهندگی: کشورهای غربی با دادن پناهندگی به کسانی که تغییر دین می‌دهند، سعی در تشویق داوطلبان پناهندگی به مسیحی شدن می‌کنند. بسیاری از افراد به هوس اخذ پناهندگی وانمود به تغییر دین می‌کنند و به مرور زمان و بر اثر تبلیغات منسجم و وادار شدن به کارهای ضداسلامی و تبشیری، تبدیل به یک مسیحی می‌شوند.

در فعالیت‌های تبشیری گذشته ابزارهای تبشیری مسیحیان یا در تألیف کتاب و اعزام کشیش به ایران در فعالیت‌های تبشیری آموزشی و درمانی خلاصه می‌شد. اما تنوع ابزارهای تبشیری  یکی از مشخصه‌های تبلیغ مسیحیت در دوران معاصر است.

تبلیغات تصویری: با گسترش شبکه‌های ماهواره‌ای و رایج شدن شبکه‌های تلوزیونی اینترنتی، تبلیغات تصویری به صورت یکی از مهم‌ترین ابزارهای تبلیغی در اختیار تبلیغات مسیحیت تبشیری قرار گرفته است. از جمله رسانه‌های تبشیر مسیحیت به زبان فارسی می‌توان به شبکه‌های «محبت تی وی»، «نجات»، «ست سون» و «شبکه هفت» اشاره کرد که به صورت ۲۴ ساعته به تبلیغ مسیحیت به زبان فارسی می‌پردازند. همچنین شبکه‌های اجتماعی نقش گسترده‌ای در انتشار فیلم‌ها، کلیپ‌ها و پوسترهای تبشیر مسیحیت ایفا می‌کنند.

رادیو: رادیو یکی از قدیمی‌ترین ابزارهایی است که مسیحیان برای تبشیر از آن بهره می‌‏برند. چندین رادیو  برنامه پخش می‏‌کنند. از جمله رادیو ندای محبت، رادیو صدای انجیل، رادیو فبا، رادیو صدای نبوت، رادیو واتیکان، رادیو صدای امید، رادیو مژده، رادیو TWR، رادیو آموزشی دوتا دات کام.

کتاب: توزیع کتاب یکی از ابزارهای قدیمی تبلیغ مسیحیت  به شمار می‌رود. اگر چه کتاب‌های تبلیغی مسیحیت به زبان فارسی تا قبل از دوران معاصر از تعدادی انگشت شمار فراتر نمی‌رفت. اما در دوران معاصر صدها عنوان کتاب تبشیری فارسی منتشر شده است. کتاب‌هایی از قبیل «کتاب مقدس»، «بهای محبت»، «‌حیات در مسیح»‌، «تشبه به مسیح»، «‌دروس مقدماتی»، «زندگی تازه»، «کتاب الف»، «عیسی کیست؟»‌، «‌کلیسا»، «خدمت تعلیم»، «‌مسیحی در جامعه» از این دست اقدامات هستند.

مجله: مبشران مسیحی همچنین ده‌ها عنوان مجله فارسی در راستای تبلیغ مسیحیت منتشر می‌کنند؛ از جمله مجله برج دیده‌بانی، مجله خبر خوش، مجله بهار ایران، نشریه ندای محبت، مجله ناقوس، مجله شبان، مجله پیام نیکو، مجله جوانان با مسیح از مجلات تبلیغی مسیحیت به زبان فارسی است.

کلیساهای خانگی: کلیساهای خانگی، منازلی هستند که کشیشان و یا ایمانداران مسیحی، مالکیت و یا اجاره آن‌ها را در اختیار دارند و با برگزاری جلسات کلیسایی در این منازل به صورت مخفی به تبلیغ مسیحیت و جذب نومسیحیان می‌پردازند. امروزه در شهرهای متعددی این کلیساها فعال هستند و مخاطبانی را به خود جذب کردند. نومسیحیان پس از جذب و طی مراحل مقدماتی به عضویت یک کلیسای خانگی در می‌آیند.  این افراد در گروه‌های محفلی ساماندهی می‌شوند و به صورت منسجم و تحت نظارت سازمانی در راستای اهداف مسیحیت تبشیری به کارگیری می‌شوند. کلیسای خانگی معمولاً با تعدادی بین ۱۵ تا ۵۰ نفر تشکیل می‌شود. رهبران این کلیساها از کمک‌های گسترده مؤسسات تبشیری بین‌المللی سود می‌برند.

اینترنت: برخی ویژگی‌های منحصر به فرد اینترنت، زمینه‌ای را فراهم آورده است تا بسیاری از گروه‌ها و جریان‌های تبشیری از آن به عنوان وسیله‌ای امن، برای تبلیغ و جذب بهره‌برداری کند. مبلغین مسیحی در اینترنت با تأسیس سایت، وبلاگ، خبرگزاری، کانال تلوزیون